Ne kadar çok istiyorum yazmayı, paylaşmayı. Engellerim her zaman benden kuvvetli, istikrarlı ve genelde kararlı. Ben hala yanlış yoldayım, yanlış kişiye doğru en yanlış olanım. Millet iki kelime konuşuyor sonra, bende bir şeyler görüyor ve vazgeçiyorlar. Dalga geçtiğimi zannedip, güçlü olduğumu sananlar var, büyük yanılgı. Güçlüydüm aslında da. Bir gün var ki ben o gün çok şeyimi kaybettim. Dik duruşlar, keskin cevaplar, kesin kararlar... Artık hiçbiri yok. İçimden nasıl gelirse öyle de değil. İçimden de gelmiyor. Aklım değil, kalbim değil. Mideme göre falan hareket ediyor olmalıyım. Ben kendimi aklıselim zannederken, şimdi uzaktan izliyor olmak çok garip. Ve bir de millete güçlü taklidi yapmak.
Ben bu oldum.Zaman zaman sıkıcı, mızmız, çoğu zaman yalancı ve hep yanlış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder