Özlemiyorum deyip yalan mı söyleyeyim, ya da kıskanmıyorum. Bir kilometre uzaktan tanıma yeteneğimi kaybetmenin kıyısından geçemiyor, yastıkla kafamın buluşmasında gözümün önüne direkt onun gelmesini önleyemiyor, sesini unutamıyor, yanlış beklentilerin gölgesinde affedemeyeceğimi bildiğim birine göz göre göre daha da bağlanıyor olsam da umurumda değil mi diyeyim.